فراموش مى كنى ثانيه ها رو

چه بى تابى واسه رفتن توو آتيش

تو ابراهيم ميشى، غرق عشقى

آره با تو گلستوون ميشه آتيش

زلالى، آب ميشى مثل مرحم

نمى ذارى دلى غمگين بمونه

نمى ترسى و ميرى تا كه عالم

توو آسايش دلش آروم بمونه

فداكارى، شهامت، مرد بودن

گذشتى از همه، هر چى كه دارى

براى تو شهادت آرمانه

چه مردونه به خاكت عشق دارى

اگه تصويرى از حق رو زمين هست

اون و بايد تو چشماى شما ديد

شما حتما جمالى از خداييد

شما مردان حق و مصطفى ايد