تفریح ما پرواز در هفت آسمان

ما در پی رسیدن به رنگین کمان

ما شهره ی عالم شدیم در عاشقی

حتی نبود تا دور دست مانندمان

صبح شد ولی دیگر نمیدیدم تو را

در انتظار تو همش من چشم به راه

لعنت به چشمان حسودو چشم شور

که عاقبت دریا شدن ما بین ما

من چگونه بی تو آخر که پر باز کنم

من چگونه بی تو با یاد تو پرواز کنم

با کدامین شوق من دوباره آغاز کنم

آشیانم بی تو چون تنها یه ویرانست

بی تو حتی آسمان با من چه بیگانست

این چنین تنها شدن خیلی غریبانست

بی تو هرم هر نفس بر من زمستان شد

بی تو هر جایی برایم حکم زندان شد

عاقبت یاده تو در این سینه پنهان شد

عاجزو بی شوق با فکر تو درگیرم

باورم پر پر شده اوج نمیگیرم

من یه تسلیم شده ی تصمیم تقدیرم