چه دنیای عجیبی

چه احوال غریبی

نمونده آشنایی

نه حبیبی ، نه طبیبی

تو افتاده جدا یه طرف

منِ افتاده پا یه طرف

جوونیمون نشون به اون نشون رفت

هوای زندگی از یادمون رفت

جوونیمون نشون به اون نشون رفت

هوای زندگی از یادمون رفت

یادش بخیر روزایی که

اگرچه دردمند بودیم

امید و آرزو داشتیم

اهل بگو بخند بودیم

چه بی قصه و بی سرگذشت

هزار و یک شب از سر گذشت

بهار آرزومون با خزون رفت

هوای عاشقی‌ از یادمون رفت

جوونیمون نشون به اون نشون رفت

هوای زندگی از یادمون رفت

زدی به قلب دریا

شنا تو آبِ پاکی

منم خسته و گمراه

زدم تو جاده خاکی

شدی ماهیِ دریای دور

منم دریاچه ای خشک و شور

برکت از زمین و آسمون رفت

هوای عاشقی از یادمون رفت

جوونیمون نشون به اون نشون رفت

هوای زندگی از یادمون رفت