رفتی از خلوت من، هم ره شب های که باشی؟

غم نهادی به دلم، هم‌دم غم های که باشی؟

خواستم دور شوم از همه حتی ز جهانت

من نباشم؟ نگرانم که تو دنیای که باشی؟

گو با تو چه کنم تا تو شوی هم دردِ من

تا باران بشود حال و هوای سرد من

تا همچون مه عاشق به نمازت بنوازی ساز عشق

در دل بی خبرت از غم من هیچ خبر نیست

یک نفر ماندی و در قصه‌ی من راهِ گذر نیست

اگر از خانه ی ویرانه‌ی عشقت نگذشتم

و برایم به تو راه دگری هیچ اگر نیست

گو با تو چه کنم تا تو شوی هم درد من

تا باران بشود حال و هوای سرد من

تا همچون مه عاشق به نمازت بنوازی ساز عشق