رویاهای گمی داشت
صورتی گندمی داشت
موهاش یکم کوتاه بود
مثله هلال ماه بود
لبخندی تو دلی داشت
یه اخمه خوشگلی داشت
چشماش همیشه نم بود
طفلکی عاشقم بود
سفیدی موهامو
خطه پایِ چشامو
خشه صدامو دوست داشت
بد خلقیامو دوست داشت
با اینکه سنش کم بود
خیلی مراقبم بود
میخواست که جون پنام شه
عشقه تو رویاهام شه
من تویه خون و آتیش
اون اوله جوونیش
من زخمی از گذشته م
اون خنده ی دمادم
ما هر چی میدویدیم
بهم نمیرسیدیم
عشقی که بینه ما بود
از ریشه اشتباه بود
طفلی دلش شکستو
رو من چشاشو بستو
ازم برید و رنجید
هیچ وقت ولی نفهمید
زخمش تویه صدام بود
کوهی رو شونه هام موند
پشتم از عشقش کم شد
کلی از عمر کم شد
من تویه خون و آتیش
اون اوله جوونیش
من زخمی از گذشته م
اون خنده ی دمادم
ما هر چی میدویدیم
بهم نمیرسیدیم
عشقی که بینه ما بود
از ریشه اشتباه بود